Blank Paper Magazine
Onderbouwing
Covers
Chronisch associëren we met zwart en acuut met wit, wat uitgelegd staat in het voorwoord. (zwart absorbeert alle kleuren; niet optelbaar (kleurcodering), wit kaatst ze terug als een lichtflits; optelkleur.)
Het magazine gaat van zwart naar wit en de covers zijn hier het begin van. De panty’s zijn toonaangevend voor het eerste issue van Blank Paper omdat dit het hoofdthema is van de Fashion Editorial ‘à font gris’.
Spread zwart/wit
aan beide kanten zit aan de binnenkant van de cover een woordenboektekst waarin de kleur wit wordt uitgelegd in witte tekst op een zwarte achtergrond aan de chronische kant, met een witte pagina ernaast. De kleur zwart wordt in zwarte letters op een witte achtergrond uitgelegd aan de acute kant met een witte zwarte pagina ernaast.
De tekst klopt eigenlijk niet, omdat juist chronisch zwart is en acuut wit. Deze pagina’s zijn er om aan te geven dat er vanuit het contrast zwart – wit gewerkt wordt in elk issue. Het is juist niet kloppend om verwarring op te roepen, echter kan het ook juist wel kloppen omdat de juiste kleur wel overheerst (zwart bij chronisch en wit bij acuut).
Dit gedeelte komt in elk issue terug.
Inhoudsopgave
De inhoudsopgave is simpelweg om aan te geven waar wat staat. De pagina daarnaast is een pagina die een kleurverloop laat zien van zwart naar grijs aan de chronische/zwarte kant en een verloop van grijs naar wit aan de acute/witte kant. Deze kleuren corresponderen enigszins met de bladzijdes van het magazine, welke van zwart naar grijs naar wit lopen. Deze kleurenstroken zijn om te benadrukken dat er wordt gewerkt van zwart naar wit, maar dat grijs hier het grootste deel van bevat. Grijs staat voor de vervaging tussen zwart en wit, dus de vervaging tussen chronisch en acuut.
Kortom: de kleurenstroken zijn om het verloop van het magazine te benadrukken.
Colofon
In het colofon is de vaste benodigde informatie gegeven. Daarnaast wordt de lezer hier voorgesteld aan de Blank Paper Magazine crew. De foto’s zijn een combinatie van twee foto’s: een stilstaande en een bewogen foto door elkaar heen. Dit staat voor Chronisch (stilstaan) en Acuut (bewogen).
Ook zijn we geheel in het zwart gekleed, omdat dit de trend is die in de Street Editorial gespot is door ons.
Elk issue zal dit terugkomen met foto’s die binnen het huidige contrast passen.
Voorwoord
Ook aan beide kanten zijn er voorwoorden. De voorwoorden zijn bedoeld om enige verduidelijking van het concept te geven, zodat men een referentiekader heeft om het magazine te lezen. Aan de chronische kant worden chronisch, zwart en stilstaan beknopt uitgelegd en worden er verbanden gelegd tussen deze. Aan de acute kant gebeurd hetzelfde, maar dan met Acuut, wit en beweging.
De pagina daarnaast bevat een kunstwerk die aansluit op de begrippen die worden uitgelegd. De kunstenaar, naam en afmeting worden daarbij vermeld. Deze zijn actueel, want deze zijn dan te zien, of worden verwacht in een museum/galerie.
In Transit
DEZE MOETEN WORDEN OMGEDRAAIT! CHRONISCH = WILHELMINAPLEIN. ACUUT = BLAAK! En leeftijden er nog bij?
In Transit is de streetstyle editorial van het magazine. Ook deze is twee keer te vinden in het magazine, een acute en een chronische street editorial.
De trend die gespot is, is monochroom zwart.
Het format bestaat uit reizende mensen. In elk issue komt er een andere stad aan bod waarin mensen ‘in transit’, oftewel onderweg zijn. Dit wordt benadrukt doordat mensen tassen bij zich hebben en je ziet dat de foto’s op een reislocatie zijn gemaakt. (je ziet een trein wegrijden, een roltrap, bushokje, taxihalte, etc.)
In elk issue heeft de streetstyle dan een reis-gevoel. Elke keer een andere stad. In het volgende issue bijvoorbeeld metrostation Prenzlauer Berg Berlijn (studentenwijk: veel kunst, tweedehands winkels, mooie straten) en Alexanderplatz Berlijn. (Midden van centrum, moderner, gevarieerder publiek, toeristen)
Chronische streetstyle: Wilhelminaplein. Deze streetstyle valt onder chronisch omdat hier een constante beweging is de roltrap waar de mensen op staan. Ook is het chronisch omdat het een eindeloos lijkende tunnel is waar de mensen staan.
Acute streetstyle: treinstation blaak. Deze plaats is acuut omdat de trein niet n constante beweging is. Hij komt aan, staat heel even stil en gaat weer in een flits weg. De flits van het wegrijden is ook weergegeven in de foto. Er is geen constante langdurige beweging, maar een flitsbeweging.
Quotes
Collectivisme/individualisme
Collectivisme: is chronisch. “duct tape is like the force. It has a light side, a dark side and it holds the universe together” Collectivisme is het bovenopstellen van een gemeenschap boven dat van het individu. Het gaat dus eigenlijk om een soort van groep, een gemeenschap, een combinatie. In de quote over duct tape gaat het over verschillende aspecten die een geheel vormen, die een gemeenschap zijn in combinatie met elkaar.
Dit is chronisch omdat een gemeenschap minder of niet beweeglijk is. Hierbij duurt het langer en kan er niet lukraak iets gedaan worden, omdat er met iedereen of elk aspect rekening gehouden moet worden.
Daarnaast is het een combinatie van verschillende aspecten, net als zwart dat is. Het absorbeert alles en maakt daar een ‘groep’ van.
Daarnaast is collectivisme ook chronisch omdat er altijd enige sprake zal zijn van collectivisme zoals bijvoorbeeld de kerk die nooit zomaar op zal houden. Dit is een collectief.
Individualisme: Individualisme asscoieren we met eenzaamheid. Je individu ben je zelf, dat ben je alleen. De quote ‘One’s need for loneliness is not satisfied if one sits at a table alone. There must be empty chairs as well’ slaat op de eenzaamheid waar we individualisme mee associëren. Alleen ergens zitten is niet per definitie eenzaamheid, het is pas eenzaamheid wanneer er lege stoelen bij staan.
Individualisme slaat op het individu boven de gemeenschap stellen en het recht om ieder zijn eigen leven in te vullen. Dit is dus een best eenzame gedachte, hier zijn geen anderen bij betrokken.
Dit is acuut omdat individualisme ervoor zorgt dat men kan gaan en staan waar hij wil en dus meer in beweging is. Er hoeft geen rekening gehouden te worden met iets of iemand. Daarnaast slaat het ook op de kleur wit, welke alle kleuren terugkaatst en dus eigenlijk op zichzelf staat, een vrijbuiter is.
Ook is individualisme acuut omdat het meer actueel is, het is iets wat de laatste jaren steeds meer te zien is en de samenleving verandert heeft.
À Font Gris
À font gris is de Fashion Editorial van het magazine en bevind zich in het midden van het magazine. Deze shoot heeft als uitgangspunt het verloop van chronisch naar acuut (of andersom) en dus ook van zwart naar wit (of andersom) en stilstaand naar bewogen (of andersom).
Van chronisch naar acuut: Het begint met een zwarte foto met een stilstaande houding van het model, daarna worden de foto’s steeds iets lichter (dus grijzer) en de poses steeds iets beweeglijker.
De Spread is het middelpunt van de fashion editorial en is heel licht in kleur. Deze geeft eveneens het midden aan van de twee begrippen. Het is middengrijs en het middengebied van stilstaan en bewegen. De foto is een detail waarbij de nadruk erg licht op panty, omdat dit het uitgangspunt is van de fashion editorial. In elke foto is een panty te zien en is er veel transparantie in de kleding verwerkt. De panty is in de spread helemaal verscheurd om de lezer zijn beeld van een panty bij te stellen, een panty kan op andere manier heel mooi zijn in plaats van om de benen alleen. Er wordt in de hele fashion editorial creatief omgegaan met panty’s. De spread is licht in kleur omdat het een eye-opener is naast alle zwart-witte afbeeldingen. Je moet even goed kijken en wordt dus even wakker geschud.
Na de spread gaat het verloop verder van middengrijs naar wit en van het midden tussen beweging en stilstaan naar steeds beweeglijker. De kleding wordt steeds lichter, de foto’s worden lichter en de bewegingen worden beweeglijker en lichter. Ook hier worden veel transparanten gebruikt.
De merken van de fashion editorial zijn over het algemeen dure designermerken. De kleding heeft een bepaalde exclusiviteit, net als het magazine dat heeft.
Doelgroep: de doelgroep van het magazine zijn hoger opgeleide, intellectuele cultuur geïnteresseerden welke openstaan voor nieuwe ideeën en interpretaties.
Prijs: De prijs van het magazine ligt rond de 40 euro. Dit is omdat er nauwelijks reclame wordt gemaakt en het magazine dus moet worden gemaakt van de opbrengst van verkoop en abonnementen.
Verkooppunten: Blank Paper Magazine blijft enigszins exclusief en is alleen te koop in de betere boekhandel, musea en galeries.
Aantal per jaar: Blank Paper magazine komt 4 keer per jaar uit. Elk seizoen is er een ander contrast. Er moet genoeg tijd zijn om met alle aandacht het magazine te maken omdat er goed nagedacht moet worden over het concept en alle beelden met uiterste securiteit worden gemaakt.
Lancering: Bij de lancering van het eerste issue van Blank Paper wordt er een panty uitgedeeld. Deze panty heeft een zwarte en witte/doorzichtige kant. Dit slaat precies op het hele magazine omdat de panty in dit issue steeds terugkomt en zwart en wit het contrast is wat centraal staat in het magazine.
